Kinderen met ongeordende gehechtheid hebben herhaalde communicatie-ervaringen waarbij het gedrag van de ouder overweldigend, angstaanjagend en chaotisch is. Wanneer de ouder de oorzaak is van de verwarring, bevinden kinderen zich in een biologische paradox. Het biologische systeem van gehechtheid is geconstrueerd om het kind te motiveren om nabijheid te zoeken, om in een periode van nood dicht bij een ouder te komen om te worden gekalmeerd en beschermd. Maar in deze situatie is het kind "vast" omdat er een impuls is om zich naar de bron van de terreur te keren waarvandaan hij of zij probeert te ontsnappen. Dit is wat hechtingsonderzoekers Mary Main en Erik Hesse "schrik zonder oplossing" hebben genoemd. Het is een onoplosbaar dilemma voor het kind dat geen manier kan vinden om de situatie te begrijpen of zich te ontwikkelen en de aanpassing te organiseren. De enige mogelijke reactie van het bevestigingssysteem is ongeorganiseerd en chaotisch te worden.
Hoge cijfers van ongeordende gehechtheid worden gezien bij kinderen die worden misbruikt door hun ouders. Misbruik is onverenigbaar met het feit dat ouders kinderen een gevoel van veiligheid bieden. Het breekt de relatie tussen kind en ouder en creëert een onmogelijke situatie voor de geest van het kind door een gevoel van fragmenteren. Gebleken is dat misbruik van ouders de delen van de groeiende hersenen van het kind beschadigt die neurale integratie mogelijk maken.
Voor kinderen met ongeordende gehechtheid kan een verminderde neurale integratie een mechanisme zijn dat ertoe leidt dat een kind moeite heeft met het reguleren van emoties, problemen in sociale communicatie, problemen met taken, een neiging tot interpersoonlijk geweld en een aanleg voor dissociatie - een proces in welke normaal geïntegreerde cognitie gefragmenteerd wordt.
"Ongeordende gehechtheid wordt ook aangetroffen in gezinnen waar het kind, ook al is er geen fysiek misbruik, zich herhaaldelijk herhaalt, waarbij het gedrag van de ouder erg beangstigend is of op andere manieren het kind desoriënteert. Ouders die herhaaldelijk woede tegen hun kinderen uiten of dronken worden, kunnen een alarmsituatie veroorzaken die tot ongeordende gehechtheid leidt. Er is geen oplossing voor de paradox dat je ouder een staat van desoriëntatie of terreur creëert in jou die je drijft om troost te zoeken uit de bron van je angst. De desorganiserende ervaringen beïnvloeden het vermogen van het kind om de functies van de geest te integreren die hem in staat stellen om gereguleerde emoties te hanteren en om te gaan met stress.
"Waarom zouden ouders hun kinderen zo behandelen? Onderzoek heeft aangetoond dat een ouder wiens onopgeloste trauma- of verlieservaringen niet zijn verwerkt, een grote kans hebben gedragsuitingen uit te voeren die hun kinderen angst aanjagen en een ongeordende gehechtheid aan hun nageslacht creëren. Een geschiedenis van trauma of verlies hebben, betekent op zich niet dat je een kind hebt met een desorganisatie. Het gebrek aan resolutie is de essentiële risicofactor. Het is nooit te laat om in de richting van je ervaringen te komen en je verleden te helen. Niet alleen jij maar ook je kind zal hiervan profiteren.
"De biologische paradox van ongeorganiseerde gehechtheidservaringen creëert een reactie bij het kind zonder organisatie en bevordert de flexibiliteit niet en verbetert het vermogen van het kind om te gedijen.
"Na verloop van tijd, met herhaalde ervaringen, worden deze patronen opgenomen als een kenmerkende manier van zijn met die ouder. Deze 'manieren van zijn' zijn aanpassingen of patronen van het reguleren van emotie en intimiteit die helpen om zowel de interne processen van de geest van het kind als hechte relaties met anderen te organiseren. [Of NIET organiseren!]
"Een ouder die de oorzaak van alarm is, plaatst het kind in een conflictuele ervaring en het kind kan het gedrag van de ouder niet begrijpen. Een kind krijgt dan te maken met een stressvolle paradox die hij niet kan oplossen: de ouder aan wie het kind zich moet wenden voor troost is nu de bron van angst. Het kind is emotioneel vast en verward en zijn gedrag verslechtert meestal.
No comments:
Post a Comment