Wat als een kind z'n vader of moeder na een echtscheiding niet meer wil zien? Ouderverstoting heet dat en het gebeurt meestal onder invloed van de ex-partner.
In België komen er naar schatting elk jaar zo'n 1000 ouders bij die geen contact meer hebben met hun kinderen. Ouderverstoting is nog altijd een taboe. Betrokkenen praten er niet graag over en het is voor de betrokken instanties zoals de jeugdrechter of bemiddelaars vaak ook erg moeilijk om het met zekerheid vast te stellen. Maar de gevolgen voor de verstoten ouders zijn verschrikkelijk: ze hebben soms jaren geen contact meer met hun kinderen, soms zelfs nooit meer.
In 'Telefacts' getuigen enkele mama's en papa's over het gemis van hun kinderen. Welke stappen kunnen zij ondernemen? En hoe gaat een jeugdrechter om met dossiers van ouderverstoting?
Els W., mama van Fay (16): 'Een jaar je dochter niet meer zien, doen pijn. Binnenin ben je kapot.'
Ouderverstoting is een fenomeen waar vooral vaders mee worden geconfronteerd. Op tien verstoten ouders zijn er zeven papa's en drie mama's. Maar ook dat is stilaan aan het wijzigen.
John S., papa van Isa (15): 'De relatie met mijn dochter verliep altijd feilloos, tot ze liet weten dat ze me twee maanden niet meer wou zien. Bij mij is een lampje gaan branden na één zin in Google ingetoetst te hebben: 'Moeder hersenspoelt kind'. Ik denk dat het pure jaloezie is, pure afgunst.'
Volgens jeugdrechters is het in veel dossiers vaak moeilijk om concreet te spreken van ouderverstoting. Christian Denoyelle, jeugdrechter in Antwerpen: 'Ik denk dat verschillende experten mekaar soms tegenspreken. De ene zegt klaar en duidelijk: 'Je moet de ouders dwingen om te gaan bemiddelen.' Of: 'Als het kind niet naar de andere ouder wil, draai je gewoon de verblijfsregeling om.' Dat zijn heel mooie theorieën, maar in de praktijk is het meestal niet zo zwart-wit.'
Om de dossiers die al lang aanslepen concreet aan te pakken, wil de vzw Huis van Hereniging dat er een verplicht herenigingstraject komt. Tom Janssen: 'Er zijn al een aantal instanties die trajecten aanbieden, maar die zijn gebaseerd op de vrijwillige medewerking van beide ouders. En daar loopt het vaak mis. Wij willen een verplicht traject opleggen waarbij onder therapeutische begeleiding zowel kinderen als ouders terug worden samengebracht in een intensief traject. In Canada is het succes van deze aanpak al bewezen. Ook bij ons heeft de overheid er oren naar maar of het zover komt, is lang niet zeker.'
No comments:
Post a Comment